Navegación por
Etiqueta: The Doors

Todo empezou con The End

Todo empezou con The End

Hoxe hai 50 anos que se publicaba un dos mellores discos da Historia.
Quen puidera escoitar ese disco como se fose a primeira vez. Afortunados aqueles que aínda o poden facer.
Un dos mellores discos da miña historia. Un disco que abriu as (miñas) portas de par en par, que derrubou (os meus) prexuízos, que cambiou a (miña) visión da música.
Lembro perfectamente a primeira vez que escoitei a The Doors. Unha canción solta gravada nunha casete recompilatoria dos anos 60. Unha canción illada entre outras xoias, pero que tocou algo no fondo que ninguén tocara antes. “Five to one” era o título. Non son capaz de explicar a sensación. Esa sensación de atopar un tesouro. Nunca antes me pasara tal e nunca máis volveu pasar. Non con tanta forza. Ao día seguinte pedinlle ao rapaz que me gravara algo máis daquel grupo.
Canción tras canción, esa sensación de tesouro atopado. ¿Ou se cadra foi o tesouro o que me atopou a min?
Meses máis tarde partillei o tesouro cun amigo. Os dous sós na miña habitación. Martini branco. The Doors a todo volume (veciños, síntoo de verdade). E os dous vivimos unha experiencia case mística. E esas son cousas que quedan para sempre, imborrables, cadeas invisibles que nos xuntan e non permiten que nos separemos, polo menos non ata o fin.
Este o fin, precioso amigo, este o fin, meu único amigo…así comeza unha das cancións que compoñen o mellor disco da (miña) historia.

Ao continuar empregando o sitio, aceptas o uso de cookies. máis información

Os axustes de cookies para esta páxina están para "aceptar cookies" para darche a mellor experiencia posible ao navegar por este sitio. Se segues empregando esta páxina sen trocar os teus axustes de cookies ou premes en "Aceptar" estás a dar o teu consentimento a estes axustes.

Close